Hoe moet dat nou?
Misschien ben jij ook een hulpverlener die, net als een heleboel hulpverleners, niet weet hoe het gaat: aangifte doen. Logisch als je het nog nooit hebt gedaan. Laat staan dat je dan weet wat je rechten en plichten zijn.
Geen verschil, of wel?
Het doen van aangifte als hulpverlener lijkt niet veel te verschillen met de aangifte als burger. Toch is er verschil. Niet veel en dat wordt vaak als manco ervaren (hoezo kan het als hulpverlener niet anoniem?). Maar er is winst te behalen door de verschillen te weten!
Als hulpverlener heb je dezelfde rechten als ieder ander tijdens het doen van aangifte. Echter onder de noemer van VPT zijn er wat meer voordelen. Zo kan de organisatie aangifte doen namens jou als werknemer, mag je de angifte doen onder domicilie, krijgt de VPT aangifte prioriteit en kan de verdachte zwaarder bestraft worden. Ook wordt je als hulpverlener geholpen bij het verhalen van de schade bij de dader.
Naast rechten ook plichten
Plichten hebben we echter ook. Dezelfde als iedere burger, maar als hulpverlener komt daar het beroepsgeheim bij. Maar hoe zit het dan precies met het beroepsgeheim? Wat mag je wel en wat mag je absoluut niet zeggen?
En naast dat wat niet mag, is veel vaak ook niet handig om te zeggen. Het kan de agent of het OM beïnvloeden (bijvoorbeeld: medicatie = ziek) met grotere kans op seponeren. En daar kan je van alles van vinden maar je kan er ook rekening mee houden.
Ik snap dat het er hier niet makkelijker van wordt.
Wat mag dan niet?
Wat niet mag is dingen vertellen die betrekking hebben op de diagnose of behandeling van de patiënt en die niet direct iets te maken hebben met het strafbare feit. Dus slaat iemand jou omdat jij vraagt of hij zijn kopje naar de keuken wil brengen? Dan doen zijn vrijheden en zo nodig lorazepam van die ochtend er niet toe. Echter slaat hij je nadat je één van deze twee hebt moeten weigeren, dan benoem je deze wel. Maar zonder de naam van het tabletje of de hoeveelheid vrijheden.
Dus zoveel als mogelijk, maar niet alles.
Aangifte doen als hulpverlener is niet verplicht
We zijn als hulpverlener niet verplicht om aangifte te doen (met enkele uitzonderingen), maar ik vind dat als we als hulpverlener vinden dat geweld en agressie er niet bij horen, wij dit ook moeten uitdragen. En het doen van aangifte bij geweld is daar een prima manier voor.
Daarbij roepen wij dat de patiënt als medemens gezien moet worden, dat ze er toe doen. Dan betekent het ook dat het strafrecht ook voor de patiënt geldend is. Ziekzijn maakt je niet minderwaardig toch?
In het kader van de wkkgz (wet Kwaliteit, Klachten en Geschillen zorg) moeten wij incidenten wel melden in het zorgdossier en bij leidinggevende/ organisatie. Calamiteiten moeten tevens gemeld worden bij IGJ. Maar dat betreft vaak een organisatie-handeling.
De belangrijkste plicht voor jou als hulpverlener is, als het aan mij ligt, om jezelf serieus te nemen. Zorg goed voor jezelf en geef aan wat je nodig hebt. Ook als het een aangifte betreft.